Een konijn is een dier dat frequent als huisdier wordt gehouden, maar tegelijkertijd één van de meest misbegrepen diersoorten is. Hieronder vind je een aantal konijnenweetjes in een notendop:

• Konijnen zijn absolute groepsdieren. Eén konijn is geen konijn. Konijnen doen zo goed als alles samen: spelen, wassen, slapen,... Als mens kan je nooit de aanwezigheid van een tweede konijn vervangen omdat je niet op dezelfde manier kan communiceren als een konijn.
• Een koppeling van twee konijnen gebeurt altijd op neutraal terrein.
• De meest stabiele combinatie om te houden is een gecastreerde rammelaar en een voedster. Twee voedsters samen gaat zelden goed en twee rammen samen draait in het merendeel van de gevallen uit op ernstig gewonden of doden.
• Wat de huisvesting betreft, wordt op de meeste infowebsites en fora voor dwergkonijnen minstens 1 m² bodemoppervlakte gerekend. Voor een koppel dwergkonijnen betekent dat dus minstens 2 m². Aangezien konijnen ook graag eens springen, is een hoogte van 1 m geen overbodige luxe. Omdat dit wel erg minimale maten zijn en binnen deze afmetingen geen sprintje kan worden getrokken, houden we als opvang minstens 6 m² per koppel aan, uitzonderingen daargelaten (bv. voor konijnen die ervoor meer ruimte ter beschikking hadden).
• Konijnen hebben nood aan onbeperkte toegang tot hooi. Het helpt het afslijten van de tanden en stimuleert een goede darmwerking. Takken zoals die van wilgenbomen (geen treurwilgen!) of van bepaalde fruitbomen zijn goed voor de tandjes.
• Konijnen eten groenten, fruit en (on)kruid(en): ongeveer 100 gram per kilogram lichaamsgewicht wordt aangeraden. Minstens drie verschillende soorten groenten per dag geven aan je konijnen is interessant omdat konijnen in het wild veel verschillende soorten verzamelen. Een lijst met veilige soorten, kan je hier vinden. 
• Je kan aan je konijnen biks geven. Dit zijn brokken die er uniform uitzien. Gemengd voer voor konijnen wordt afgeraden omdat ze dan selectief kunnen gaan eten en er hun favoriete stukjes uitkiezen, wat ervoor zorgt dat ze niet meer al het noodzakelijke binnen krijgen. Je mag zo'n 20 gram rekenen per kilogram lichaamsgewicht per dag.
• Een gezond konijn eet zijn blindedarmkeutels op.
• Konijnen kunnen knuffeldieren zijn, maar worden in het merendeel van de gevallen niet graag opgepakt. Wel kunnen sommigen een aai over hun bol appreciëren. Ze blijven prooidieren en worden daarom ook niet graag op hun rug vastgehouden.
• Het konijn is een schemerdier en is dus het meest actief in de ochtend en 's avonds.
• Je kan je konijnen het best jaarlijks laten inenten tegen Myxomatose, VHS1/RHD1 en het relatief nieuwe virus RHD2.
• Een dwergkonijn kan 10 jaar oud worden. Een groot konijn wordt gemiddeld genomen minder oud.
• Het konijn is een haasachtige en geen knaagdier. Dit is zo omdat haasachtigen vier snijtanden hebben en knaagdieren slechts twee. Daarnaast bewegen konijnen hun kaken in rondjes wanneer ze eten en gaan ze niet enkel van voor naar achter.

Omdat beelden vaak meer zeggen dan woorden, kan je dit filmpje bekijken:

In Nederland leeft 72% van de konijnen alleen. Dit terwijl konijnen heel sociale dieren zijn en het alleen huisvesten van een konijn allerlei nadelen heeft. De gemiddelde leeftijd van een konijn is 3 jaar door eenzaamheid, weinig ruimte en slechte verzorging, terwijl een konijn makkelijk 8 tot 12 jaar, of zelfs nog ouder kan worden. Hoe groot een hok of ren ook is, een konijn heeft er niets aan om er alleen in te zitten.

Een konijn dat alleen zit, zien we vaak knagen aan tralies, krabben in de hoek van de kooi/ren, zichzelf overmatig wassen, in rondjes huppelen, heel veel of juist heel weinig eten, apathisch voor zich uit staren,... Konijnen sterven wel degelijk uit eenzaamheid en halen zelden een respectabele leeftijd (bron).

Ook een ander dier kan het gezelschap van een konijnenmaatje niet vervangen. We zien dat veel mensen een cavia bij hun konijn plaatsen. Echter raden wij dit sterk af. Een konijn kan makkelijk een cavia verwonden, een konijn heeft geen extra vitamine C in zijn voer nodig, ze kunnen niet met elkaar communiceren want ze gebruiken andere signalen, enzovoort.

In de natuur leven konijnen in groepen bestaande uit één rammelaar en één tot vijf voedsters.

Als opvang staan we daarom achter volgende samenstellingen:

Gecastreerde rammelaar + voedster

Dit is de meest stabiele combinatie en dit is er ook één zoals ze zou voorkomen in de natuur. Omdat we geen jongen willen (opvangen puilen immers uit en we kennen dikwijls niks over de achtergrond van de dieren) kiezen we ervoor om de rammelaar te laten castreren zodat hij samen met zijn vrouwtje een mooi leven kan tegemoet gaan. Ook konijnen hebben elk hun eigen karakter. Dit speelt zeker mee in een koppeling. 

We laten steeds de rammelaar castreren omdat indien enkel de voedster zou gesteriliseerd zijn, hij toch zou blijven rijden op haar, wat natuurlijk niet aangenaam is voor de voedster.

Gecastreerde rammelaar(s) + meerdere voedsters

Een grotere groep bestaande uit één/een paar rammelaar(s) en meerdere voedsters is ook mogelijk, al wordt dit iets complexer. Hoe meer dieren, hoe meer relaties er mogelijk zijn en wanneer een dier bijvoorbeeld ouder en wat zwakker wordt, kan de orde al eens verstoord worden. Terwijl een duo een heel stabiele combinatie is, vraagt een groep van een konijnenbaasje meer controle.

In de opvang zullen groepen niet zo veel aan bod komen omdat een duo voor de meeste adoptanten het makkelijkste te overzien valt.

Deze samenstellingen raden we ten sterkste af:

Rammelaar + rammelaar (al dan niet gecastreerd)

Twee of meerdere rammelaars samen is een heel onnatuurlijke combinatie en loopt vroeg of laat verkeerd af. Het kan een hele tijd goed gaan tot het noodlot toeslaat met zwaargewonden of doden tot gevolg.

Voedster + voedster

Twee of meerdere voedsters samen is geen stabiele combinatie. Wanneer ze jong zijn, kan dit een hele tijd goed gaan, maar eens de hormonen beginnen opspelen, loopt dit in 95% van de gevallen slecht af.

Uiteraard zijn er verhalen bekend van konijnen waarbij dit wel leek goed te gaan, maar aangezien uitzonderingen de regel bevestigen, nemen we als opvang geen risico en kiezen we voor een zo natuurlijk mogelijke situatie.

Het koppelen van konijnen moet op neutraal terrein gebeuren. Wanneer u naar de opvang komt met uw konijn, kan uw konijn zelf zijn/haar maatje uitkiezen en worden deze hier gekoppeld.

Binnenshuis

Konijnen zijn vrij makkelijk zindelijk te maken door een toiletbak neer te zetten op de plek die ze hebben uitgekozen en daar steeds alle keuteltjes in te verzamelen. Daarom kunt u uw konijnen los door uw huis laten lopen. Let er wel op dat alle kabels goed weggewerkt zijn. U kunt ook een kamer voor uw konijnen voorzien waar ze naar hartelust mogen rondhuppelen. 

Buitenshuis

Konijnen kunnen heel goed tegen koude temperaturen. Tot - 20°C kunnen ze namelijk buiten leven. Wanneer ze beschikken over een tochtvrij hok met een ren daaraan verbonden, kunnen ze zich afzonderen wanneer het hard waait of regent. 

Vanaf 25°C krijgen ze het heel warm en moet u voor verkoeling zorgen. Het leggen van gevroren flesjes water met een doek erom heen in hun ren, kan voor afkoeling zorgen.

Wanneer u de overgang van binnen naar buiten wil maken met uw konijnen, wacht u het best tot in de lente/zomer. Dan is er geen bruusk temperatuurverschil voor uw konijnen en hebben ze de tijd om een wintervacht aan te maken.

Grootte

Algemeen genomen wordt minstens 1 m² per dwergkonijn aangeraden, wat voor een koppel minstens 2 m² betekent. Als opvang opteren we voor minimum 6 m² per koppel omdat dit hen de mogelijkheid geeft om wat meer activiteit te vertonen.

Rekening houdende met de vorige leefsituatie van de konijnen die in de opvang binnen worden gebracht, kan het zijn dat bij sommige te adopteren konijnen een aparte minimummaat wordt vermeld (bv.: wanneer een konijn gewend was om een hele tuin ter beschikking te hebben, dan gaan we graag op zoek naar een soortgelijke leefruimte).

Een hok voor konijnen volstaat niet. Ze hebben het nodig om hoog in de lucht te kunnen springen en van hier naar daar te huppelen. Het voorzien van een permanente ren is dus noodzakelijk.

Dit filmpje maakt het mooi duidelijk:

Je kan verschillende soorten bodembedekking gebruiken. Hieronder overlopen we kort de meest gebruikte soorten.

Stro

Stro is goedkoop en neemt goed urine en geurtjes op. Konijnen kunnen er zich ook nog mee amuseren door het van hier naar daar te dragen. Deze bodembedekking wordt frequent gebruikt voor konijnen.

Zaagsel/houtkrullen

Deze bodembedekking bestaat uit zaagafval van loofbomen. Het nadeel van zaagsel is vooral dat het snel ruikt en vuil wordt.

Houtkorrels

Houtkorrels zijn geperst en bestaan uit uitgezeefd houtzaagsel. Wanneer het nat is, valt het materiaal uit elkaar. Dit is een interessante materie om te gebruiken in het toilet van je konijnen. Houtkorrels zijn ook milieuvriendelijk. 

Aubiose/Hennepstrooisel

Aubiose en hennepstrooisel wordt door verschillende merken uitgegeven. Je zal zelf even moeten kijken van welke je het meest tevreden bent. Het wordt gemaakt op basis van hennep. Het is een stevige materie, maar toch lekker zacht voor de voetjes van de konijnen. Het bevat zeer weinig stof en heeft een groot absorptievermogen.

Vlaslemen

Vlas is gemaakt van vlasstro en is gekend om zijn groot absorptievermogen. Vlas kan tot 300% meer vocht opnemen dan houtkrullen en enkel de onderste laag zal wat natter zijn. Daar het gemaakt is van vlaslemen, is het ook lekker zacht.

Hooi

Een konijn moet onbeperkt toegang hebben tot hooi en zou dagelijks zijn eigen grootte in hooi moeten naar binnen spelen. Het dieet van een konijn bestaat voor het grootste deel uit hooi. Het zorgt ervoor dat de tanden mooi afslijten. Af en toe een wilgen- of fruitboomtak geven is ook goed voor de tandjes.

Hooi kan je in balen bij de boer of in pakjes in de winkel kopen. Indien je slechte 'hooieters' hebt, kan je hen eens wat kruidenhooi voorschotelen.

Groenvoer

Groenvoer is heel belangrijk voor konijnen. Een konijn mag ongeveer 100 gram per kilogram lichaamsgewicht groenvoer eten per dag. Let er op dat ze steeds hun blindedarmkeutels blijven opeten. Minstens drie verschillende soorten groenten per dag geven aan je konijnen is interessant omdat konijnen in het wild veel verschillende soorten verzamelen. Een lijst met veilige soorten, kan je hier vinden. Je kan er verder ook lijsten vinden met kruiden en fruit die geschikt zijn, maar tevens ook lijsten van platen die giftig zijn voor hen.

Biks

Je kan aan je konijnen biks geven. Dit zijn brokken die er uniform uitzien. Gemengd voer voor konijnen wordt afgeraden omdat ze dan selectief kunnen gaan eten en er hun favoriete stukjes uitkiezen, wat ervoor zorgt dat ze niet meer al het noodzakelijke binnen krijgen. Je mag zo'n 20 gram rekenen per kilogram lichaamsgewicht per dag. Ook hier moet je er op letten dat ze de blindedarmkeutels steeds blijven opeten.

OPGELET: KNAAG- EN LIKSTENEN!

Knaagstenen worden vaak verkocht als een manier om de tanden te laten afslijten en alle mineralen binnen te krijgen, maar deze dingen bestaan vooral uit zout. De hoeveelheid zout is zo hoog dat het zou kunnen zorgen voor nierfalen en tot de dood van je konijn. Hooi, een compleet voer en daarnaast stukjes fruittakken of harde soorten groenten zorgen ook voor het slijten van de tanden en de nodige voedingsstoffen.

Je kan op het internet heel wat informatie vinden over ziektes van konijnen enzovoort, maar er is één gouden regel bij konijnen: Wanneer een konijn niet in zijn normale doen is, wacht niet en neem meteen contact op met een dierenarts!

Wanneer het darmstelsel van een konijn niet meer in werking is, kan het snel fout aflopen. Snel handelen is de boodschap.

Via deze link kunt u een lijst vinden van konijnkundige dierenartsen.